Maarten Praamstra | On 20, aug 2019

Wat vraag je aan iemand die elke performance het uiterste van zichzelf vergt? Olivier de Sagazan is in Transfiguration zelf het beeld en gedurende de drie kwartier dat hij klei aanbrengt op zijn lichaam wordt hij al snel een met zijn materiaal. De aankondiging en filmpjes van de Franse performer gaven al voordat het interview plaatsvond genoeg stof voor discussie bij ons. Jelte en Anne Jan begonnen met het interview met de vraag hoe zijn eerste performance in Groningen was verlopen.

Anouk van Ochten was daar voor ons bij en beschreef vanuit de umpirestoel het ongemak dat ze soms voelde. De ‘schrijnende en indrukwekkende’ voorstelling riep gevoelens op die ze zelf niet vaak ervaart in het theater. Lovende woorden, maar het is bovenal een voorstelling die je zelf moet ervaren. Vandaar dat ze 3/5 noorderzonnetjes gaf.

Als je onze container verlaat en richting de Leliesingel loopt kom je al snel langs de container van Marco e Guido. De twee acrobaten gaven bij ons een voorproefje van hun voorstelling (4,2) (0,2) door het publiek bij hun jongleer-act te betrekken. Als je iets verder loopt zie je al de spiegeltent waar Michiel Lieuwma zijn lezing Naar de maan of naar de haaien gaf. Wat verwacht hijzelf van de toekomst en hoe gaan we om met thema’s als populisme, het klimaat en vluchtelingen?

De Friese muzikant Esther de Jong speelde voor ons het liedje Vitrine wat centraal staat in de voorstelling In de vitrine van Up North. Vanaf vrijdag spelen ze tweemaal daags in Minerva. Onze columnist van dienst was deze keer Menno de Bree die op Lowlands de inspiratie vond voor een column over recrationeel drugsgebruik.

 

0:02 Opener
3:20 Noorderzon Nieuws
5:40 Olivier de Sagazan
15:09 De Umpirestoel met Anouk van Ochten
19:08 Rijksuniversiteit Glasnost met Michiel Lieuwma
28:10 Quiz
34:06 Esther de Jong
41:13 De Zeepkist met Menno de Bree
45:18 Marco e Guido
53:30 Bibberrrrspiraal